
Veel partijen in de Nederlandse voedselproducerende sectoren zijn zoekende. Het land is in de afgelopen halve eeuw veranderd. Evenals de rest van de wereld. Oude modellen van voedselproductie werken daardoor niet meer. De zoektocht naar toekomstbestendige nieuwe methoden, ketens en bedrijven is volop gaande. Overal duiken nieuwe initiatieven op. Groepen producenten gaan met enthousiasme aan de slag met nieuwe concepten en coöperatieve vormen van samenwerking zijn weer populair. Steeds vaker nemen burgers het heft in eigen hand. Ze kopen samen een koe voor het vlees of beginnen met gelijkgestemden een boerderij om het eigen eten te maken. Het bruist en het borrelt in agro Nederland. Ondernemerschap, eigen initiatief en samen sterk zit diep in de genen en komt naar boven als de druk op de ketel of gevoelens van onzekerheid of ontevredenheid te groot dreigen te worden. En met de moestuinspaaractie van Albert Heijn lijkt het maken van voedsel kinderspel.
Jammer genoeg lopen veel burgerinitiatieven vast. Een prachtige stadslandbouwboerderij in Rotterdam haalde het uiteindelijk niet. Een koe in de daktuin in Amsterdam moest ook snel verhuizen. En het is de vraag of het Herenboerderijconcept uit Boxtel het gaat redden. De oorzaken van een minder goede afloop zijn vaak de enorme en starre regelgeving en gebrek aan kennis en ervaring.
De enorme berg regelgeving die in de loop van de jaren over de hele voedingsmiddelenindustrie is heen gestort is een uitdaging op zich. Als nieuwkomer in de wereld van voedselproductie duurt het wel even voor je door hebt hoe het zit en je aan de eisen kan gaan voldoen. Ook loop je al snel op tegen de eisen en wensen van de samenleving op het gebied van dierenwelzijn en milieu.
Koeien het hele jaar buiten is een mooie gedachte. Maar wat als je merkt dat dieren niet winterhard zijn of in de zomer schaduw nodig hebben om zich goed te (blijven) voelen? En wat doe je als je geplande oogst het verliest van beestjes die zich er tegoed aan doen? Zo zijn er meer dilemma’s.
Een boerenbedrijf runnen en boer zijn is een vak. Het maken van voldoende, verantwoorde en gezonde voedingsmiddelen is ook een vak. Dat wordt nog wel eens vergeten. De zoektocht naar nieuwe modellen en toekomstbestendige nieuwe methoden, ketens en bedrijven moet doorgaan. Elk initiatief verdient het om in woord en daad te worden ondersteund.
De slagingskans van al die plannen en ideeën kan vele malen groter worden. Nu zoeken burgers en boeren ieder voor zich naar oplossingen. Of dat nu komt omdat ze elkaar niet begrijpen of elkaar niet vertrouwen, feit is dat ze allebei in hun gescheiden werelden op zoek zijn. Wat zou er gaan gebeuren als burger en boer mét en bij elkaar gaan zitten en het gesprek aangaan? Wanneer vakmensen en enthousiaste leken de krachten bundelen en hun meningen, ervaringen, inzet en kennis echt in de praktijk gaan delen, kan het zoeken leiden tot mooie nieuwe oplossingen. Want hoe dan ook, mensen moeten blijven eten en verantwoorde voedselproductie is en blijft noodzakelijk.
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.