Etiket 

De Europese Commissie werkt aan het uitbreiden van etikettering om consumenten te informeren over de herkomst van de grondstof(fen) van samengestelde producten. Het wordt vol op het etiket of het pak als het doorgaat. Het is ook zeer de vraag of consumenten al die informatie (vaak in een heel klein lettertje, anders past het er niet op) nog lezen.

Politici houden in het algemeen van regels met als argument het beschermen van de consument. Maar zijn consumenten er altijd of echt in geïnteresseerd? Helpen de extra regels en ogenschijnlijk informatieve etiketjes of verpakkingen vol letters de consument echt?

Veel tekstuele informatie wordt in onze wereld van beelden, vaak ook gezien als hinderlijk of vermoeiend. Het kan zelfs leiden tot een tegengestelde reactie, namelijk niet (meer) lezen en afkeren van informatie. Consumenten moeten het wel kunnen overzien. Ze haken anders af.

Kan het eenvoudiger? Ongetwijfeld.
Een QR-code op de verpakking helpt meteen om via een smartphone bij goede, heldere informatie op bijvoorbeeld een website te komen.
Grondstoffen uitsluitend inkopen op de thuismarkt en daar de marketing communicatie op inrichten, maakt de informatievoorziening ook stukken eenvoudiger.
Consumenten kunnen het overzien, de grondstoffen zijn waarschijnlijk beter te traceren en te controleren en de kortere transportafstanden kunnen een product duurzamer maken.
Eén land van herkomst kan zorgen voor een extra toegevoegde waarde en wellicht uitgroeien tot een premium product.

Is het dan haalbaar om herkomst tot meerwaarde te brengen?
Waarom niet. De Nederlandse agribusiness en voedingsmiddelenindustrie zijn sinds jaar en dag wereldwijd koploper op het gebied van innovatie. Te duur? Dat bepaalt uiteindelijk de consument.
Consumenten zullen in elk geval zeker dankbaar zijn voor eenvoudiger en heldere informatie op verpakking of etiket.