Fluisterend oor

´Slechthorend´ wil zeggen dat iemand minder hoort. Wie slecht hoort, kan moeilijk een gesprek volgen. Zeker in een rumoerige omgeving. Wie slecht hoort, mist de zachte geluiden, kan harde geluiden als hinderlijk ervaren en kan last hebben van bijgeluiden, dat heet oorsuizen. Wie slecht hoort, weet niet uit welke hoek het geluid of het gevaar komt. Dat levert stress, irritatie en spanningen op. Wie slecht hoort, wordt er niet vrolijker van en mist veel.

Artsen hebben tips voor de slechthorende: Praat niet te hard maar wel duidelijk en verberg je mond niet, blijf de ander aankijken tijdens het praten, praat niet door elkaar heen, maak de onderlinge afstand zo klein mogelijk, laat je niet afleiden door de omgeving en neem de tijd de ander te horen.

Artsen hebben ook tips voor de mensen die met de slechthorende willen praten: Spreek langzaam, duidelijk en niet te hard. Blijf de ander aankijken tijdens het praten, praat niet door elkaar heen, maak de onderlinge afstand zo klein mogelijk, laat je niet afleiden door de omgeving en neem de tijd de ander te horen. Spreek langzaam en duidelijk en praat niet te hard.

Eenvoudige en duidelijk tips die voor beide partijen gemakkelijk zijn toe te passen. Het gaat om je best doen de ander te willen horen of jezelf te laten horen. Zonder bang te zijn dat er onverwachts gevaar opduikt, zonder met donderend geweld te hoeven roepen. Zonder stress, irritatie of spanningen te veroorzaken en zonder storende bijgeluiden. Het enige doel is de ander te horen en de ander jou te laten horen.

Omgaan met anderen en effectief communiceren betekent kwetsbaar opstellen, niet overschreeuwen, naar elkaar luisteren en er samen wijzer van worden. De ultieme dialoog: het fluisterend oor.