Mensen en varkens

Varkens en mensen zijn sinds jaar en dag nauw met elkaar verbonden. Over de hele wereld worden varkens al eeuwenlang door mensen gewaardeerd. De oude Grieken en Romeinen offerden varkens aan de Goden. In Taiwan gebeurt het nog steeds om als voedsel te dienen voor de geesten van de voorouders. De Papoea’s in Nieuw Guinea zeggen ‘het varken is ons hart’.

De heilige Antonius (geboren in het jaar 251 in Egypte) werd de beschermheilige van het varken.
8 eeuwen later werd het vet en het vlees van varkens door de monniken in de Antonius-orde gebruikt als medicijnen tegen de kriebelziekte. Varkens en mensen konden niet zonder elkaar.

Tegenwoordig wordt er over het varken verschillend gedacht. Er zijn mensen die het een vies of onrein dier vinden of vinden dat ze stinken. Anderen waarderen het varken om economische redenen en als bron van inkomsten. Een groot aantal mensen ziet het varken als voedingsmiddel en weer anderen als huisgenoot om tegen te praten. Varkens hebben talrijke verschillende soorten fans en vijanden. Ze houden de gemoederen flink bezig. Varkens en mensen kunnen niet zonder elkaar.

Varkens worden om allerlei redenen gewaardeerd. Tijdens zijn leven als verwerker van reststromen uit de voedingsmiddelenindustrie. Na de dood als leverancier van diverse producten die voor allerlei doeleinden worden toegepast. Van het varken wordt alles gebruikt. Haren voor borstels, huid als kunsthuid voor mensen met brandwonden, de mest in vijvers waar vissen en plankton leven van de voedingsstoffen, het bloed voor stoffen voor medicijnen, een nier of hart als kunstnier of -hart bij operaties in het menselijk lichaam. Aan de universiteit Harvard denken ze op termijn via DNA-modificatie organen van varkens zonder afstotingsverschijnselen in het menselijk lichaam te kunnen implanteren. En natuurlijk wordt het vlees gebruikt, als voedingsmiddel vol waardevolle ingrediënten. Alles van het varken is immers eetbaar. Zelfs de snuit, die op Curaçao en in Suriname ‘stekkervlees’ wordt genoemd. Varkens en mensen horen bij elkaar.

Er zijn ook mensen die varkens vooral waarderen omdat ze de beste truffelzoekers zijn of entertainment bieden. Miss Piggy was vanaf 1974 de grote ster in de Muppet Show. Varkens vertelden het verhaal in George Orwell’s 1984. In 1995 werkten 48 biggetjes samen aan de hoofdrol in de varkensfilm Babe. ‘Kloten-Joe II’ vestigde op 29 april 1984 in Hamburg een nieuw record door een afstand van 100 meter af te leggen in 11 seconden. In 1979 plaatsten mensen voor het provinciehuis in Den Bosch een beeld van een zeug met biggen. Mensen en varkens zijn gek op elkaar.

Varkens en mensen lijken op elkaar. Varkens en mensen zijn er in honderden verschillende rassen, vormen en kleuren. Beide hebben een soort stopcontact, hoewel de neus van de mens het in grootte en reukkracht verliest van die van het varken. Mensen kunnen net zulke rouwdouwers, wroeters, hakkers, krijsers en slobberaars zijn als varkens.
De achterkanten van beide komen wat minder overeen. De kurkentrekker ontbreekt bij mensen. Toch kan de achterkant van een varken associaties oproepen met een dame: ronde dijen en hoge hakken. Mensen en varkens passen bij elkaar.