Nostalgie

20 januari 2017

Producten verkopen zich tegenwoordig niet meer vanzelf. Het aanbod is rijk en producenten vechten om de gunst van de consument. Iedereen wil zijn boodschap over de Bühne krijgen in de hoop de juiste consumentensnaar te raken. Gewoon een goed product is niet onderscheidend meer. Om de ziel van de consument te winnen, moet het opvallen en aanspreken.

In de marketing en communicatie van de agrarische en voedingsmiddelenwereld overheerst vandaag de dag het natuurlijke, authentieke, kleinschalige en menselijke gevoel en beeld. Dat is wat -een groep- consumenten aanspreekt. Die willen zich weer kunnen identificeren met de producent. Van hem of haar verwachten ze zorg en aandacht die in een product en (vooral graag kleinschalige) productie is gestoken. Het Ot en Sien gevoel van vroeger is als nooit tevoren opgelaaid.

Producenten worstelen daarmee. Ze vechten in de markt om hun aandeel en zorgen dat hun productie efficiënt is. Met een concurrerende kostprijs is het immers goed vechten om de gunst van de op de prijs lettende consument. De discrepantie tussen de nostalgie van toen en de moderniteit van nu wringt. Fabrikanten krijgen daardoor automatisch de neiging dat oude, gemiste gevoel op te roepen. Dat doet het goed.

Alleen,….de keerzijde is hard en onverbiddelijk. Kritische consumenten en organisaties kijken mee. Een beetje mooier mag het nog net wel zijn, maar wie een subjectieve grens overschrijdt wordt gestraft. Hoe aantrekkelijk ook, de weg van de waarheid en realiteit is hierbij altijd de beste. Dat geldt juist voor levensmiddelen. Consumenten willen niet worden bedot. Terecht. Producenten hebben geen nostalgie nodig, wanneer hun producten en processen goed zijn. Openheid, eerlijkheid, uitleg en betrokkenheid voorkomen een sjoemelimago en zorgen voor respect en waardering van de consument.