(On)betrouwbare bronnen

Het is niemand ontgaan. Er wordt anders en via andere wegen gecommuniceerd. Digitale boodschappen binnen families of vriendenkringen nemen het telefonische of persoonlijke verkeer meer en meer over. Via social media worden allerlei berichten de wereld in gestuurd waarna iedereen er mee kan doen wat ie wil.

De communicatie in de meer zakelijke omgeving is in dezelfde lijn ook mee veranderd. Recent werden door ING daarover cijfers bekend gemaakt. Meer dan de helft (60%)  van een groep van 1000 internationale vooraanstaande mediaprofessionals zoals journalisten in Nederland, Duitsland, de Verenigde Staten en Groot Brittannië, gebruiken social media als belangrijkste bron van informatie. Op basis van de reacties op het internet stellen velen van hen vast of iets waar of niet waar is (het zogenaamde crowd checking. In Nederland gaat het al om ruim 50% van de journalisten die zo werken. Hoor en wederhoor, research naar feiten of contact met voorlichters of pr-medewerkers zijn minder belangrijk. Het gaat er vooral om het nieuws zo snel mogelijk te publiceren.
In Duitsland blijkt nog maar 14% van alle persberichten te worden gebruikt. Duitse journalisten -met name de jongere generatie – zoeken hun informatie via zoekmachines.  Op deze manier komen bedrijven en organisaties gemakkelijk buiten spel te staan bij het aanbieden van informatie.

Bedrijven en organisaties die hun stakeholders serieus nemen en zelf serieus willen worden genomen, zullen zich aan de nieuwe realiteit moeten aanpassen. Bedrijven en branches moeten zelf een onuitputtelijke bron zijn van voor de doelgroep(en) interessante, relevantie en betrouwbare informatie, feiten en cijfers. Deze informatie zal 24/7 beschikbaar en bereikbaar moeten zijn. Ze zullen actief een schare fans en volgers moeten opbouwen en in dialoog moeten gaan met hun stakeholders. Het vraagt om anders denken en doen, om van buiten naar binnen kijken en het vraagt om actief en (bewijsbaar) eerlijk communiceren via een open dialoog. Met als enige doel een betrouwbare bron te zijn. Voor alle stakeholders en dus ook voor journalisten.