
Wie kijkt naar de voedsel producerende partijen in Nederland kan er gemakkelijk depressief van worden. Er wordt (vaak vertwijfeld) keihard gewerkt om mensen van voedingsmiddelen te voorzien, maar toch gaat het niet goed. Zichtbare waardering in woord en geld voor het harde werken en de producten ontbreekt veel te vaak. Het water staat op veel plaatsen tot aan de lippen. Om triest van te worden.
Ondanks deze situatie lijken sectoren niet of nauwelijks te veranderen. Veehouders, vleesproducenten, groente- en fruittelers, vissers, zuivelproducenten, verwerkende bedrijven en organisaties die de eindproducten verkopen, allemaal lijken ze te blijven hangen in wat ze al decennialang deden en doen. Allemaal in hun eigen kokertje. Elkaar steeds dezelfde ‘waarheid’ vertellend. Terwijl de wereld om hen heen – als nooit te voren en in hoog tempo – aan het veranderen is. Niemand lijkt uit het eigen kringetje te willen of durven stappen. Energie en geld worden besteed aan meer van hetzelfde of aan een (wed)strijd met een ander kokertje.
Ngo’s en andere groepen – van correct tot extreem – weten elkaar wél goed te bereiken. Zij verdelen de thema’s, duiden problemen om de geesten rijp te maken voor vernieuwing.
De traditionele voedselproducenten – met hun organisaties voorop – lijken – als het verblinde hert – verstijfd midden op de weg te staan. Met als gevolg dat hele ketens nog steviger vast komen te zitten.
Het is de hoogste tijd om de uitdagingen aan te pakken en nieuwe samenwerkingsmodellen te ontwikkelen. Tijd om met de partijen uit andere kokertjes aan de slag te gaan. Zo groot zijn de verschillen tussen agf, vlees, vis en zuivel niet. Voor consumenten is het “gewoon” voeding die door “anderen” wordt geproduceerd. Het is tijd om de strijdbijlen te begraven en op zoek te gaan naar de overeenkomsten en de verbindingen. De oplossing ligt in het ‘ontkokeren’.
Langer wachten en niets – of meer van hetzelfde – doen, is een doodlopende weg. Het is tijd voor actie en tijd voor een andere aanpak. Zoek elkaar op en zoek leiders die anders kijken naar de toekomst. Kijk over de dijken. Dan zakt het water en volgt de waardering vanzelf.
Agrariërs en alle andere makers van ons eten: kom van het erf af; kom uit uw bedrijven; vergeet de kokers en de vertrouwde eigen kamertjes. Ga kijken wat jullie verbindt. En vooral: zoek de nieuwe, veranderde samenleving op.
Deze samenleving heeft makers van eten even hard nodig als de makers van eten de samenleving nodig hebben. Ga samen kijken naar nieuwe mogelijkheden en neem vooral afscheid van de kokers. Ze beperken het zicht.
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.