
Het begrip dook een paar jaar geleden ineens op: story telling. Inmiddels spreken allerlei partijen binnen en buiten de communicatiesector er te pas en te onpas over. Het hebben en publiceren van goede verhalen lijkt een doel op zich te gaan worden. Verhalen lijken het ei van Columbus of Haarlemmerolie te zijn.
Tientallen jaren geleden waren er verhalen heel gewoon. Ze werden verteld door journalisten die op zoek gingen naar informatie, bijzondere prestaties of de ‘waarheid’. Zij schreven verhalen. Elke dag opnieuw. Uitgevers verspreidden ze. Lezers of luisteraars consumeerden ze. Meestal tegen betaling van een abonnement of de omroepbijdrage.
Bedrijven of organisatie hielpen (al of niet van harte) de journalist om er een verhaal van te maken. Een goed stuk in de krant was ook goed voor het imago. Een negatief stuk deed een organisatie huiveren. Wat in de krant stond, was waar. Media werden geloofd.
Onder druk van de nieuwe media zijn redacties geminimaliseerd. Berichtgeving is snel en kort geworden. Voor research en/of goede verhalen is nauwelijks nog tijd, geld of ruimte. Uitgevers zoeken naar nieuwe verdienmodellen via de nieuwe media.
Bedrijven hebben geen producenten en distributiekanaal meer voor de in hun ogen mooie verhalen. Stakeholders zijn afgesloten van achtergrondinformatie, diepgang en duiding.
De behoefte om te kunnen zenden en de behoefte te ontvangen staat echter nog keihard overeind. En daarmee is de belangstelling voor storytelling geboren. Met de toenemende aandacht voor storytelling vindt de informatievoorziening zichzelf opnieuw uit.
Korte, snelle berichtgeving zet zaken op de agenda. Bedrijven en organisaties nemen vervolgens de rol van de uitgevers over. Ze zorgen zelf voor de verdieping, achtergronden, duiding en het leggen van verbanden. Ze zorgen voor de financiering en distributie van de informatie. De cruciale vraag is of deze verhalen worden geloofd.
Cruciaal punt en voorwaarde voor succes is de inhoud van de verhalen. Die moet allereerst oprecht en eerlijk zijn. Bedrijven en organisaties moeten meer dan ooit denken en werken vanuit de stakeholders. Een ronkend verhaal over het eigen bedrijf is reclame en wordt ook zo ervaren.Het gaat hier om geloofwaardige verhalen. Verhalen die lezers, kijkers en/of luisteraars boeien.
Het willen aanbieden van inhoudelijke, goede en eerlijke verhalen die afgestemd zijn op de behoefte en interesse van de ontvanger. Alleen dan heeft storytelling waarde en effect.
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.