Transparantie

Lezers willen transparantie, kopte recent een groot landelijk ochtendblad op een opiniepagina. De discussie ging over de kostprijs van vliegtickets. Goedkope tickets blijken na reservering niet zo goedkoop als de aanbieder doet voorkomen. De ergernis spoot van de pagina af. Algemene teneur: wij, consumenten, willen weten waar we aan toe zijn. Dit is bedrog. We willen niet voor de gek gehouden worden, we zien door de bomen het bos niet meer. Vertel ons eerlijk hoe het zit. Zonder dat we alles zelf eerst moeten uitzoeken. De boosdoeners zijn de bedrijven die aanbiedingen zouden doen om consumenten ‘er in te luizen’. Natuurlijk houden consumenten van aanbiedingen en voordeeltjes. Ze gaan er zelfs heel graag in mee. De P van prijs is een sterk wapen en consumenten zijn er dol op. Toch hebben marketing en promotie hun grenzen. De roep om transparantie en eerlijke communicatie zonder hindernissen steekt links en rechts de kop op.

Voor levensmiddelen is het niet veel anders. Ook daar is de prijs een belangrijke aankoopfactor. Acties doen het goed en brengen traffic in de winkels. Tegelijk klinkt de roep om verantwoorde voeding en diervriendelijkere en/of meer duurzame productiemethoden.

Producenten van voedingsmiddelen moeten verdienen aan een product. Of het nu gaat om producenten van grondstoffen, verwerkers of verkopers van (eind)producten. Profit is nodig. Om te kunnen blijven bestaan. Om werkgelegenheid in stand te houden. Om te kunnen innoveren. Om te kunnen blijven investeren in duurzaamheid en andere consumentenwensen. En om te kunnen communiceren en uit te leggen  hoe (en waarom) producten worden gemaakt en waarom de prijs eerlijk en terecht is.  Bij heel veel producten gaat het om (veel) meer dan de kille P van prijs. Vooral bij voedingsmiddelen vraagt dat om uitleg. Consumenten vragen om transparantie. Hoe eenvoudig kan het zijn.