
Nederland werd opgeschrikt door een vleesschandaal in België. Slachterijmedewerkers gingen er op een afschuwelijke manier met dieren om. De verontwaardiging was links en rechts groot. Terecht.
Zoals te verwachten, wezen de vingers alle kanten op en wist elke partij wel een verklaring te geven waarom hij zelf vooral niet schuldig was.
Een Belgische retailer liet schielijk weten de samenwerking per direct stop te zetten.
De Vlaamse overheid en keuringsinstanties gaven aan dat controles op het punt van dierenwelzijn niet, of maar deels, onder hun verantwoordelijkheid vielen.
De Belgische brancheorganisatie kondigde een halve week later een plan aan voor maatregelen die herhaling moeten voorkomen. Met als klap op de vuurpijl de mededeling van de directie die aangaf ‘gegijzeld te zijn door stemmingmakerij’.
Ook in buurland Nederland kwamen er reacties. De Nederlandse varkenshouders spraken hun afschuw uit. Een Nederlandse retailer verklaarde niet met de slachterij samen te werken. De Nederlandse brancheorganisatie van slachterijen, COV, zei een en ander ten zeerste te betreuren en wees op de goede eisen voor de Nederlandse slachterijen.
Natuurlijk kan je dit soort berichten framen. Natuurlijk kan je incidentele beelden achter elkaar zetten om effecten te bereiken. En natuurlijk heeft de afzender van de beelden een doel.
Niettemin zijn het krokodillentranen. Het management van dit bedrijf heeft zichzelf een brevet van onvermogen gegeven en had moeten zorgen dat medewerkers dieren in elke situatie met respect behandelen. Onacceptabele praktijken en misstanden – zoals in de Belgische slachterij – moeten direct worden aangepakt om vervolg te voorkomen.
Schakels in een voedselketen dragen medeverantwoordelijkheid voor het totaal. Ze leveren immers allemaal een bijdrage aan het eindproduct, dat vlekkeloos moet zijn. Zij mogen en moeten elkaar de maat nemen en eisen stellen. Ze moeten zichzelf ervan overtuigen dat partners verantwoord, zorgvuldig en volgens de eisen werken. Op alle fronten. Van voedselveiligheid tot en met dierenwelzijn. Wie de kwaliteit van het eindproduct, de eigen bijdrage en dat van de anderen in de keten serieus neemt, zal verder moeten kijken dan de schriftelijke eis of de blauwe ogen.
De werkwijze van deze Belgische slachterij brengt veel andere partijen schade toe. Ook al die bedrijven die met zorg en verantwoord omgaan met dieren. Dat is niet fair.
Voor alle schakels in de totale vleessector is er maar één oplossing. Weiger nog ooit samen te werken met mensen die zich volstrekt onverantwoord hebben gedragen. Controleer elkaar in de praktijk en met enige regelmaat. Niet alleen op de cijfers, maar ook op ethiek, de normen en waarden die we voor onszelf zo belangrijk zeggen te vinden. Consumenten verdienen het, vleesproducten verdienen het EN alle schakels die fatsoenlijk en verantwoord hun werk doen, verdienen het. Die verdienste komt uiteindelijk ook ten goede aan de dieren.
Helemaal mee eens Marc. Moest onmiddellijk denken aan mijn bezoek aan een grote Amerikaanse slachterij in North Carolina in de jaren 80 van de vorige eeuw. In de stallen waren uitsluitend vrouwen werkzaam, omdat zij veel humaner met de varkens omgingen dan onze soort.