
Met enige regelmatig raken media er niet over uit gepraat: de gevallen topman, voorzitter, CEO of CFO. Ze stonden in hoog aanzien, vallen van hun voetstuk en voor ze het weten hebben ze het etiket ‘looser’ of – erger – bedrieger opgeplakt gekregen.
De commotie begint vaak met iets dat niet zo spannend lijkt. Een klein dingetje. En precies omdat het klein lijkt, wordt er niet al te veel aandacht aan besteed. Het blijft vaak bij een verklaring dat het niets voorstelt. De toon is ermee gezet. De klant, burger, consument of aandeelhouder, ze kunnen rustig gaan slapen. Niets aan de hand. Een van de vele kleine dingetjes die nu eenmaal gebeuren.
De hoogste baas gaat over tot de orde van de dag. De focus op het onderwerp is weg. Totdat ineens blijkt dat het vermeende kleinigheidje een veenbrandje is. Door niemand in de omgeving in de gaten gehouden en waar ineens een steekvlam uit ontsnapt. Leiden in last. Bedrijf in paniek. Boegbeeld in verwarring. De omgeving ziet het toch anders of er blijkt toch iets meer aan de hand te zijn dan werd bevestigd. Bedrijf in verwarring. Boegbeeld in verwarring. Steeds terugkerende beelden van het zelfverzekerde boegbeeld dat zegt dat het niets voorstelt en ineens zijn/haar geloofwaardigheid verliest. Vertrouwen weg want alle volgende verklaringen worden met wantrouwen en ongeloof bekeken of aangehoord.
Het lijkt een hardnekkig terugkerende aanpak. Een issue ‘downsizen’, negeren of als niet relevant of niet serieus bestempelen. Het lijkt de gemakkelijkste weg. De gevallen boegbeelden en bedrijven of merken die imagoschade hebben opgelopen weten inmiddels beter. Ook details en kleine dingetjes kunnen grote gevolgen hebben. Bij vertrouwen en reputatiemanagement gaat het (vaak) om de details. Wie het kleine niet eert…….kan te maken krijgen met grote gevolgen.
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.